ην παραίτηση του υπέβαλε την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου ο πολιτικός διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών, Ρούσσος Κούνδουρος και προκάλεσε σειρά ερωτηματικών. Γιατί η παραίτηση ενός διπλωμάτη ένα μήνα πριν συνταξιοδοτηθεί υποχρεωτικά λόγω ηλικίας είναι από μόνη της δήλωση. Πολύ περισσότερο δε όταν διαρρέει και η επιστολή παραίτησης, αυτούσια, με αιχμές στην πολιτική ηγεσία, με θέμα τα ελληνοτουρκικά. Μία επιστολή η οποία φέρει μάλιστα το χαρακτηρισμό «εμπιστευτικό».
Η είδηση έγινε γνωστή αργά το απόγευμα της Παρασκευής. Και για όσους γνωρίζουν πράγματα και πρόσωπα στο Υπουργείο Εξωτερικών σίγουρα έχει στόχο τουλάχιστον να προκαλέσει συζητήσεις.
Λόγοι ευθιξίας
Στην επιστολή της παραίτησης του ο Ρούσσος Κούνδουρος επικαλείται λόγους «υπηρεσιακής τάξης και προσωπικής ευθιξίας» γιατί δεν συμπεριλήφθηκε στην σύνθεση της ελληνικής αντιπροσωπείας στη συνάντηση Ελλάδας – Τουρκίας, στις 8 Νοεμβρίου.
Υποστηρίζει επίσης ότι «δεν εδόθη συνέχεια σε σειρά σοβαρών κατά την κρίση υπογράφοντος ζητημάτων ελληνοτουρκικών και ευρωτουρκικών σχέσεων, οποία υπεβλήθησαν εγγράφως» καθώς και ότι δεν ενημερώθηκε ή έστω δεν υπήρξε ολοκληρωμένη συζήτηση μαζί του ως προς χειρισμούς ή διαμόρφωση πλαισίου επί άλλων σημαντικών ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής.
Ο Κούνδουρος γνώριζε τα πάντα και ήταν παρών απαντά το ΥΠΕΞ
Ωστόσο η ερμηνεία που δίνει ο Ρούσος Κούνδουρος δεν συνάδει με τα όσα ανέφεραν διπλωματικές πηγές για την παραίτηση του, που τόνιζαν ότι «μέχρι τη συνάντηση της 8ης Νοεμβρίου, ο Πολιτικός Διευθυντής συμμετείχε στο σύνολο των συναντήσεων του ελληνοτουρκικού πολιτικού διαλόγου». Ενώ «ως υπηρεσιακός προϊστάμενος των πολιτικών διευθύνσεων του Υπουργείου είχε την επίβλεψη της λειτουργίας τους και ήταν σε συνεχή επικοινωνία με την πολιτική ηγεσία για τη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής».
Δηλαδή ότι ήταν παρών σε όλες τις συναντήσεις που αφορούσαν τη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής, είχε γνώση της αλληλογραφίας και των εξελίξεων.
Πηγές του ΥΠΕΞ ανέφεραν δε ότι «ενόψει της συνταξιοδότησής του, λόγω της συμπλήρωσης του εκ του Συντάγματος ανώτατου ηλικιακού ορίου στα τέλη του 2024, είχε δρομολογηθεί η αντικατάστασή του από το νυν Διευθυντή της Διεύθυνσης Ελληνοτουρκικών, Ανδρέα Φρυγανά, ο οποίος και συμμετείχε στην τελευταία συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών και του Τούρκου ομολόγου του, ενόψει της προετοιμασίας του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας τον ερχόμενο Ιανουάριο».
Επιπλέον «στις διευρυμένες συνομιλίες των αντιπροσωπειών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας-Τουρκίας της 8ης Νοεμβρίου δεν συμμετείχε ο τούρκος ομόλογος του κυρίου Κούνδουρου».
Διαφωνούσε μεν, πήρε παράταση δε
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το in από αρμόδιες πηγές, ο Κούνδουρος είχε εκφράσει διαφωνίες όσον αφορά τη γραμμή που έχει χαράξει η κυβέρνηση στα ελληνοτουρκικά, και όχι μόνο, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε μέχρι την Παρασκευή να ασκεί τα καθήκοντα του, όπως αυτά αναφέρονται παραπάνω.
Διπλωμάτες δε σημείωναν ότι ο ρόλος ενός διπλωματικού υπαλλήλου προβλέπει και ορθά να εκφράζει τη θέση του και να υποβάλει τις εισηγήσεις του, ακόμα και τις αντιρρήσεις του, ωστόσο τις αποφάσεις τις παίρνει στο τέλος η πολιτική ηγεσία που αναλαμβάνει και την ευθύνη. Και ο διπλωμάτης οφείλει να ακολουθεί τις εντολές που λαμβάνει. Και αυτό εντάσσεται στο πλαίσιο της ορθής λειτουργίας του Υπουργείου Εξωτερικών.
Παρά τις διαφωνίες που είχε εκφράσει ο Κούνδουρος, η εμπιστοσύνη της παρούσας πολιτικής ηγεσίας στο πρόσωπό του καταδείχτηκε από την παράταση που έλαβε, για ένα χρόνο, από τον ίδιο τον Υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη για την άσκηση των καθηκόντων του, παρά τη συμπλήρωση του ορίου συνταξιοδότησης. Άρα δίωξη από την πολιτική ηγεσία δεν υπήρξε.
Γιατί τώρα η παραίτηση
Όσοι δηλώνουν «καχύποπτοι» με την παραίτηση Κούνδουρου, μεταξύ αυτών και υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές, τη συνδυάζουν με τις φωνές εντός και εκτός ΝΔ που επιχειρούν να δυναμιτίσουν το διάλογο στα ελληνοτουρκικά, επιδιώκοντας την ανάδειξη «κρίσεων και εντάσεων» που δεν έχουν τις διαστάσεις που τους δίνουν και καταγγέλλουν τα «ήρεμα νερά» με κάθε αφορμή.
Σε μία παράλληλη ατζέντα που διαμορφώνεται κατά της συνεννόησης με την Τουρκία, επενδύοντας θα έλεγε κανείς στη διατάραξη και όχι στην ομαλοποίηση των σχέσεων.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές δε η κίνηση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και ότι ως μία προσπάθεια «ηρωικής εξόδου». Δεδομένου ότι γίνεται ένα μήνα πριν τη συνταξιοδότηση του, παρά την για κάποιους «λογικοφανή αφορμή». Ακόμα και αν τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, σίγουρα ο χρόνος και η συγκυρία ευνοούν τα σενάρια. Και ο Ρούσος Κούνδουρος με την κίνηση του, επέλεξε να πάρει θέση, ενώ η «διαρροή» της επιστολής παραίτησης, από όποιον και αν έγινε, δείχνει να υπηρετεί τη στόχευση για ενίσχυση της συζήτησης μίας από τα δεξιά αντιπολίτευσης στα εθνικά θέματα.