Ο ἰχώρ (ἰχὼρ στα αρχαία ελληνικά) είναι μια μυθική ουσία στην ελληνική μυθολογία. Αναφέρεται ως το θεϊκό αίμα που ρέει στις φλέβες των αθανάτων θεών του Ολύμπου, αντί για το κοινό ανθρώπινο αίμα. Ο ιχώρ θεωρούνταν αγνός και απαλλαγμένος από τις ακαθαρσίες που υπάρχουν στο αίμα των θνητών.
Χαρακτηριστικά του Ιχώρα
- Δεν έχει τις ίδιες ιδιότητες με το ανθρώπινο αίμα.
- Είναι διαφανής ή χρυσίζουσα ουσία.
- Λέγεται πως είναι η πηγή της αθανασίας των θεών.
- Αναφέρεται στην Ιλιάδα του Ομήρου, όταν η Θέτις προειδοποιεί τον Αχιλλέα ότι το να πληγώσει έναν θεό δεν θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το να πληγώσει έναν άνθρωπο.
Μυθολογικές Αναφορές
Στην Ιλιάδα (Ε 339–340), ο Όμηρος αναφέρει τον ιχώρα όταν ο Διομήδης τραυματίζει την Αφροδίτη:
«Οὐ γὰρ ἐδηδώκασιν ἀθάνατοι ἴσχον ἐσθίειν,
οὐδὲ ποτὸν πίνειν αἷμα τό δ’ ἰχὼρ καλέουσιν»
(«Διότι οι αθάνατοι ούτε ψωμί τρώνε ούτε κρασί πίνουν, αλλά έχουν ιχώρ στις φλέβες τους»).
Σύγχρονες Αναφορές
Στη φανταστική λογοτεχνία και στη φιλοσοφία, ο όρος “ιχώρ” χρησιμοποιείται συχνά για να δηλώσει μια θεϊκή ή υπερφυσική ουσία. Στη νεοελληνική γλώσσα, ο όρος έχει αποκτήσει μια πιο αφηρημένη έννοια, που σχετίζεται με το αγνό ή το θείο.